ลิ้นลมปาก เพ้อพร่ำ คำตอแหล
ทำได้เพียง หอนเห่า ใครเล่าแคร์
ปลอมหรือแท้ ประชาชน คนพิจารณา....
คิดทำลาย คู่แข่ง ตะแบงใส่
หวังสุมไฟ ให้ลุกโชน โดนตราหน้า
เผาบ้านเผาเมือง วาทกรรม คำมารยา
ระวังเถิดหนา ใส่ไฟเขา จะเผาตัวเอง....
คะแนนนิยม หล่นหาย มลายสิ้น
เพราะเล่ห์ลิ้น พวกชั่ว มัวอวดเก่ง
หวังสร้างเรื่อง สับสน ให้อลเวง
ใครกระเตง ต่างเบือนหน้า ระอาใจ....
ฉากสุดท้าย จึงย่อยยับ รอดับสูญ
ยังโง่เง่า เศร้าอาดูร เพิ่มพูนไหม
กรุงเทพฯ นามเมืองนี้ ต้องศิวิไลซ์
อยู่ที่ใคร? จะเดินหน้า พาเปลี่ยนแปลง....
๓ บลา / ๒๑ ก.พ.๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น